2 yaş sendromu ve ebeveyn çaresizliği..

    Eylülcüm son bir kaç aydır çok asabi ve inatçısın. Bu işin otoriteleri bu duruma 2 yaş sendromu diyorlar. Bu yaşlarda çocuklar kimliğini bulma, sınırlarını keşfetme, ebeveyne kendini kanıtlama, kendi başına birşeyleri başarabilme mücadelesi veriyorlar. Eylül 2 yaş sendorumunu dibine kadar yaşayanlardan. Her sabah gözünü açar açmaz ilk söylediği kelime "yok" ya da "hayır". Abartmıyorum durum gerçekten bu. Yapmamız gereken tek şey Eylülün üstünün giydirilmesi ve yüzünün yıkanıp saçlarının toplanması. Biz bu işleri yaklaşık 1 saat içinde gerçekleştirebiliyoruz. Ne göstersem, bunu giymem anne, çorap giymem anne, onu giyersem altına bunu giymem, sen giydirme babam giydirsin.... diye uzayıp giden itirazlar ve karşısında zavallı ben:) Çok çaresizim:) Her sabah bin dereden su getirtiyor Eylül hanım yine de mutlu olmuyor. Allahtan kahvaltımızı iş yerinde yapıyoruz. Mazallah onuda evde yapsak heralde 3 saatten önce çıkamayız.

Giyinme işi bittikten sonra birkaç kare fotoğraf istiyorum hanımefendiden, o da demin itirazlar eden

o değilmiş gibi güzel pozlar veriyor bana.